Zaczynamy .... dojazd do i z pracy

Środa, 20 kwietnia 2011 · dodano: 20.04.2011 | Komentarze 9

Plan był taki: wstaje rano i pedałuje do pracy. Przygotowania trwały od wczoraj, budzik ustawiony na 5 rano i co .... Gdy wybija godzina mój budzik rozpoczyna swą pracę a ja przekładam się na drugi bok. Za oknem jeszcze szarówka i jakoś tak nieprzyjemnie. Postanawiam wyjść spod kołdry sprawdzić temperaturę, gdy widzę 2 stopnie mój śpioch mówi: wracaj do łóżka. Idę za namową wewnętrznego głosu z powrotem do ciepłych pieleszy, jednak po chwili włącza się cykloza i mówi: skoro już wstałaś to nie szkoda Ci? Ano szkoda... Szybko wyskakuję z łóżka i za parę minut jem już śniadanie, jeszcze tylko kask na głowę i wyruszam.
Pięknie wygląda świat przed 6 rano. Niestety z obawy, że mogę nie dotrzeć na czas postanawiam zostawić aparat w plecaku. W pamięci mam jednak stawy z unoszącą się nad ich powierzchnią parą i to niesamowite światło poranka.
Droga do pracy wiedzie niestety krajówką, ale o tej porze ruch na niej jeszcze znikomy, jedzie się więc wyśmienicie. Trochę obawiałam się miasta, bo cóż jestem wiejską "dziewczynką" i takie pedałowanie mi obce, ale nie taki diabeł straszny....
W pracy budzę zdumienie, bo chyba nikt nie spodziewał się, że w takim małym krasnalu drzemie taka energia :)
W samo południe jestem już wolna, mogę wracać do domu. Tym razem natężenie ruchu już spore a i wiatr wieje z przeciwka. Po kolejnym zwalniającym mnie podmuchu powodowanym przez ciężarówki postanawiam skręcić w Pątnowie i dalej już jechać bocznymi drogami. Tradycyjnie robię sobie postój przy źródle Św. Rocha.

Obok źródła św. Rocha © fotoaparatka

spotykam tam grupkę owadów

zbiorowskio © fotoaparatka

Po chili spędzonej w ciepłym słońcu ruszam dalej, przed Bieńcem skręcając w polną drogę biegnącą nad torami kolejowymi. Z owej drogi wyjeżdżam w Dzietrznikach obok cmentarza. Rozglądam się wkoło i obok grobów nie spotykam żadnej żywej duszy, postanawiam skorzystać z okazji i pójść sfotografować pomnik-mogiłę ku pamięci osób pomordowanych w czasie II Wojny Światowej. Na pomniku widnieje nazwisko brata mojego dziadka, tak więc muszę kiedyś zgłębić ten rozdział rodzinnej historii.

pomnik Dzietrzniki © fotoaparatka

Ruszam dalej zatrzymując się jeszcze na chwilę, przy moim parafialnym kościele.

Kościół Dziatrzniki © fotoaparatka

Wyjeżdżam znów na krajówkę, jednak kilka minut później wjeżdżam w leśną drogę skąd już prosto do domu.
Spodobało mi się takie pedałowanie do pracy, a dzisiejsze zerknięcie na ceny benzyny, która znów poszła do góry, zmotywowały mnie do częstszego korzystania z roweru. Jednak czy do końca jestem zmotywowana okaże się jutro :)